Buradasınız
Ziyaretçi gönderileri
Ahmet Yüksel Özemre "anısına"Yükseldi Emr'e, Özü göçtü AleminGidişini duymadım, bilemedimKıymetim yok ama söylemeliyimOkudum kitabını ben de Seni iyi bilirim.. Yavuz Kılıç29/06/08
Sizi Özledik Efendim ...
Bismilahın başı oldu ne mutlu ona!bir yıldız daha kaydı yer yüzünden gökyüzüne,bir yıldız daha erdi arşa, vuslata,bir yıldız daha Allah ile hem hal şimdi,bir yıldız daha dileğimizin teminatı,bir yıldız daha sızlatttı, özletti şimdiden kendini,bir yıldız daha hasret koydu da yaktı geçti,bir yıldız daha parlayıp aktı geleceğe, şefaate,bir yıldız daha miras bıraktı kendini bizlere!Gökyüzü yıldız dolu, dostlar bakın bakın gülümseyerek bizi gözetliyorlar, göz kırpıyorlar! Rahmet olsun rahim esmasından üzerine! Ölmezler şehit makamındakiler.Tevekkeli, aylardır yazamadım. Öldü diyemedim andığımda onu hakkak yürüdü dediler.Evladımızında, Ahmet Yüksel Özemre efendi hazretleri gibi olması dileği ile hak ile olan gerçek alemdeki kesintisiz hem hal oluşuna selamın aleyküm deriz.
Hep böyle olmuştur belki de hep böyle olacaktır. Her zaman kaybedilince anlaşılır değerin büyüklüğü... İşte şu anda biz de çok geç kalmış olarak ne büyük bir değer kaybettiğimizin farkındayız.Kelimelerin kifayetsiz kaldığı bu noktada Ahmed Yüksel Özemre Hocamıza sadece verebileceğimiz dualarımız olduğuna inanıyorum.Mekanının cennet bahçelerinden bir bahçe olmasını Yüce Allah'tan niyaz ederim.
Hocam öğrenciniz olamadım ama ellerinizden öpüyorum, mekanınız cennet olsun
Yazık ki ne yazık şu anda yine gözlerim doldu, Çamlıca'da oturup ona o kadar yakınken neden gidip öpmedim elini neden, RABB'im sen büyüksün hocamıza engin rahmetinden nasip eyle.. aminn
SİZİ ÖZLEDİM EFENDİMSiz gittiniz Efendim.Hep sanki bunun bir rüya olduğunu, kısa sürede uyanıp sizi hâlâ Üsküdar'da bulacağımı sanıyordum. Ama bu rüya hâlâ bitmedi Efendim.Ve ben sizi çok özledim.Kırkbeş yıla yakın süren bir arayış, düşüp kalkışlar, duvarlara çarpışlar, kör kuyulara düşüşlerden sonra sığınacak bir liman bulmuştum, ailecek bulmuştuk.Kıtlık ülkesinden gelen Yusuf'un kardeşleri gibi huzuruna çıkmıştık. Siz bize gönül hazinenizi açmıştınız Efendim. Hayatın, feleğin cilveleriyle yaralanmış, örselenmiş ruhlarımız ve kalplerimize, kalp aynanıza yansıyan İlâhî muhabbetle, Peygamberî şefkatle çare olmuştunuz. Ve siz gittiniz. Beni öksüz bırakıp gittiniz. Artık beni size getiren şehir hatları vapurları, heyecanıma tanıklık edemiyor.Artık gelişte size özlemin, dönüşte tadılan huzurun bir başka tat kattığı vapurdaki çayların tadı yok. Hastaneye yatmadan kısa süre önce;"-Kızımı getirin bana" demiştiniz. Kızımı getirmiştik annesiyle size. Bizim fotoğraflarımızı çekmiştiniz; bizimle birlikte fotoğraf çekinmiştiniz. Eşime; "Efendim yeni bir hobi edinmiş galiba" demiştim. Ne kadar yanılmışım. Siz vedalaşmaya hazırlanırken, sizi çok özleyeceğimizi bilerek armağanlar bırakmışsınız bize.Ama resminize her gün bakmak yetmiyor Efendim.Siz kızardınız; "eliniz boş, gönlünüz dolu gelin evladım" derdiniz ama, İskeledeki çiçekçilerin önünden "bizi de götürün, biz de özledik, bu şerefi bize çok görmeyin" diyen kır çiçeklerini almadan gelemezdik ki.Şimdi çiçekler de öksüz kaldı Efendim.Son ameliyatınızdan sonra, dünya gözü ve aklıyla çok acı çektiğinizi düşünüp üzülen bize teselli veren sizdiniz. Oysa perdelerin ardını bilene üzüntü olmazmış, bilemedik Efendim.Ankara'nın gayya kuyusuna düşüp binbir yara bere içinde gelip, şefkatli sinenize sığınıp dert yandığımda;"-Yalnızca sen mi çektin o çileyi evladım? Biz de seninle beraber çektik" demiştiniz. Nefsinden ötesini göremeyen aklımızla görememiştik Efendim. Hamlığımızı yüzümüze vurmadan ateşe attınız, biz yanarken siz gittiniz Efendim.İstanbul'un kargaşası, yaşamın curcunası, insanların ihanetleri, nefsin oyunları, geçim derdi, iş sıkıntısı içinde bunalıp dayanamaz hale gelince size koşardık Efendim.Dünya çölünde vahamızdınız. Sizde dinerdi hikmet susuzluğumuz. Fırtınalı denizde limanımızdınız. Sizde sükun bulurdu ruhumuz.Ve şimdi siz yoksunuz Efendim.Vahasız, limansız kaldık."-Oturun evladım biraz daha" demiştiniz Hastanedeki son ziyaretimizde. Bir yandan yanınızda kalmayı çok arzularken, öbür yandan sizi yormaktan çekinip diken üstünde oturmuştuk, gözyaşlarımızı içimize akıtarak.Meğer son görüşümüzmüş sizi Efendim. Bilemedik Efendim.Simanız gözlerimizin önünde, anılarınız hafızamızda, sevginiz kalbimizde, ışığınız ruhumuzda hep kalacak Efendim. Ama biz doymak bilmeyen, zamanında kıymet bilmeyen, Cemalullah'tan başkasına razı gelmeyen kullara bu yetmez ki Efendim.Öğrencileriniz sizsiz kaldı; dostlarınız sizsiz kaldı; evlatlarınız sizsiz kaldı.Aktar dükkanı asıl şimdi kapandı efendim, Üsküdar sizsiz kaldı, İstanbul ışıksız kaldı.Ben daha size doymamıştım Efendim.Ve siz gittiniz.Ben öksüz kaldım Efendim.Ve ben sizi çoook özledim Efendim. Çok özledim.
Otuziki yaşında bir kız çocuğu babasıyım iki ay hocamızın geceleri sağlık tedavilerini yaptım. Diğer hemşire arkadaşlarımla birlikte geceleri hep muhabbet ettik muhabbeti çok seviyordu.Baba, anne, kardeş, amca, dayı o herşeydi çok pişmanım geç tanıdığım için yıllardır çözemediğim belki de isyankar olduğum bu dünyaya bakışımı değiştirdi o kadar huzur doluyum ki bunu anlatacak ne kelimeler ne de cümleler var. Aslında yazılacak söylenecek o kadar çok şey var ki bunları yazmaya da ne sayfalar ne de kalemler yeter bence hocam hep yanımızda ve yaşıyor biz onun yine yıllarca elini öpeceğiz.SENİ KOCAMAN SEVİYORUM HOCAM.
Muhterem hocamıza Allah'tan rahmet diliyorum... Sevdiğim bir insandı.. Allah şefaatine nail eylesin bizleri. Çok üzgünüm...
Sevgili Hocam, sana ALLAH'dan rahmet diliyorum. Fahr-i Kainat Efendimiz (S.A.S )in şefaatine mazhar ol... Hakkını helal et hocam..
Sevgili hocamla 1981 yılında tanıştım.Dünyada fikirlerine en çok inandığım olağanüstüsaygın bir şahsiyetti.Her zaman her yerde herhangi bir sorunum oduğunda ona danışır ve onun engin fikirlerinden feyz almağa çaışırdım.Ayda bir gün olsun muhakkak bana uğrar uğurlu ayağını sürter bana bereket temenni ederdi.Onu anatmak için kelimeler çok yetersiz.Hocam Allah rahmet eylesin nur içinde yat.Mekanın Cennet olsun.Sen hep seveceğim.
Aşk dediğin beklemektir Ey Sevgili!Kays gibi Mecnun olana kadar, Hz. Yakup gibi aydınlığa hasret kalana kadar beklemek bekleye bekleye gözden olmak, sözden olmaktır.Ve beklemek dünyanın en asil eylemidir, eğer beklenene değecekse. Bilesin!Aşk; yanmaktır Ey Sevgili!Yanıp kül olmaktır, Kerem gibi Aslına ermektir. Ateşin ortasına hesapsız girmektir İbrahim misali. Ki onun gönlünün yangınıdır ateşi gülistana çeviren.Ki yanmak insanı kurtarır hamlıktan çiğlikten. Hem ne diyordu şair; "Yanmışın halinden ne bilsin ham/ Sükut gerektir bize gayrı vesselam..Gözlerinden ayrı geçen her an yanmaktayım. Bilesin! Aşk; bedel ödemektir Ey Sevgili!"Bülbül, gonca gülü görebilmek için her seher uyanık olmak ve güle ulaşmak için yüreğini gülün dikenine asmak, kanını akıtmak zorundadır. Ya ben yüreğimi nereye asayım Ey Sevgili.Çünkü Aşk bedel ister, külfetsiz nimet olmaz.Beklemek bedel ödemekse eğer hâlâ ödüyorum o bedeli. Bilesin! Aşk; vazgeçmektir Ey Sevgili! Mecnun gibi aklından, Kerem gibi bedeninden vazgeçmek. Yardan gayrisinden, cümle cihandan vazgeçmek.Yemeden, içmeden, uykudan uyanıklıktan ve vazgeçmekten bile vazgeçmektir gün gelince.Senin için senden vazgeçmişim. Bilesin! Aşk; bilmektir Ey Sevgili! Bir tek yârı bilmek, onu candan daha aziz bilmektir. Ondan gayrı bildiklerinin hiçbir şey olduğunu dünyanın onunla mana bulduğunu bilmektir.Onun selamı ile gelen bela olsa EyvALLAH (c.c.) diyebilmektir.Kızmana, gülmene, gelmene, gitmene hepsine EyvALLAH. Bilesin! Aşk; susmaktır Ey Sevgili! Onun güzelliğini, iyiliğini tarif etmeye gücün yetmediği an susmaktır. Kelâmın, kalemin, sözün tükendiği yerde, manayı sessizliğe yükleyip susmaktır.Artık sustum Ey Sevgili. Bilesin!Aşk dediğin susup beklemektir, Görmeden sevdiğime....
Ahmet Yüksel Özemre'yi tarih öğretmenim sayesinde tanıdım. İlk önce "Galatasarayı Mekteb-i Sultanisi'ndeki Sekiz Yılım" adlı kitabıyla çocukluğunu, gençliğini, kişiliğini öğrendim. Öğrendikçe sevmeye, okudukça hayran olmaya başladım.Hayatta örnek alınabilicek nadir insanlardan biri.Böylesine değerli bir insanın kıymetinin bilinmemesi gerçekten çok üzücü. Başta ailesi olmak üzere tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum.
Biricik hocamız, yediden yetmişe herkese hitap etmeyi başarabilen yegane insan. Hepimizi yaptığı işlerle etkileyen bizlere örnek hocamız. Severek kitaplarını okuduğum, kendime örnek aldığım bu ülkede bulunması güç olan insanlardan biri. Ruhu nur içinde yatsın. Öncelikle ailesine daha sonra tüm sevenlerine baş sağlığı diliyorum.
Değerli İnsankıymetler bilinmiyor, hep geç kalınıyor...Nihayet bu hafta bir kitabınızı almak ve okumak nasip oldu ki memnun ve huzurlu bir şekilde hakkında hayır söyleyebileceğim bir büyük insanla daha tanışmış oldum. Tanınır ancak günümüz değimiyle popüler olmamak bir eksiklikdi belki ancak sizin değil bizlerin kaybıydı. Yazılarınız, kitaplarınız güzel anılarınız sevenlerinizin ve milletimizin hafızasında her zaman yer bulacaktır inancındayım. Bu kaç kişiye nasip olur ki? Ruhunuz şad olsun.
Sayın hocamızı 80'li ve 90'lı yıllarda insan ve kainat dergisinden takip ediyordum. O yıllarda hocamız bilimin ve teknolojinin Türkiye'de gelişmesi için çok gayret gösterdi. Çabaları malesef gerekli ilgiyi görmedi.Çok yönlü bir insan olan hocamıza Allah'tan rahmet ve mağfiret diliyorum. MEKANI CENNET OLSUN.
Hocamızı kaybettiğimizi bugün öğrendim, annem İstanbul'a gitmişti 7 Temmuz'da. Kitaplardan konu açılınca hocamızın adını geçirdiğimde inanmak istemedim. Geçen hafta geçirdiğim ameliyat dolayısıyla duyamadığım bu haber yanlıştır inşaallah diyerek siteyi açtım ama şu an sadece kitaplarından ve televizyondaki konuşmalarından tanıdığım bu büyük insan için gözyaşlarımı tutamıyorum. Mutasavvıf yönü olsun edebi yönü olsun kişiliği, çalışkanlığı ,eserleri ve düşünceleriyle hayran olduğum Ahmet Amcama Allah'tan kabrini cennet eylemesini diliyorum. Bütün kitaplarını okudum onu çok sevdim, belki tanışmış ve kıymetini bilememiş nice kişiden daha şanslı buldum kendimi. Çok üzgünüm ve keşke onu daha iyi tanıyanlar bana hâlâ onu anlatabilse... Teselliye ihtiyacım var gerçekten.
Ahmet Yüksel Özemre hocamı çok kısa süre önce tanımama rağmen eserlerinin gerçekliği ve kalitesinin beni manen etkilediğini söylemek isterim. Bir yıl içinde okuduğum kitaplar içerisinde bana eski İstanbul'u en iyi anlatan, sanki o İstanbul'da yaşıyormuşum hissi veren kitaplar hocamın elinden çıkan kitaplardır. Kendisini rahmetle anıyor yakınlarına başsağlığı diliyorum.
Kiymatli hocamizin ucmaga varmasi dolayisiyla kederli ailesine ve sevenlerine bas sagligi ve sabirlar, kendilerine de rahmetler dilerim.
Allah rahmet eylesin kendisinden istifade edemedik yazık...